Kadınlar için Bebeklikten-Yetişkinliğe Çocuk bilgilerinin paylaşıldığı bu yazımızda Çocuk, Her Zaman İtaat Ettiğinde Yolunda Gitmeyen Bir Şey mi Var Demektir? hakkında detaylı bilgiye ulaştınız.
Dilerseniz Bebeklikten-Yetişkinliğe Çocuk kategorisinde bulunan diğer makalelerimizi okuyarak daha başka bilgiler edinebilirsiniz.
Çocuğun her zaman itaat etmesi ve olabilecek sorunlar
Ana babasının bütün isteklerini hiç karşı koymadan yerine getirmesi, çocuğun aşın sert bir disiplinle yetiştirilmiş ve ağır cezalara çarptırılmış olmasının bir kanıtıdır. Çocukta kişilik namına ne varsa ezilmiş, yok edilmiştir. Sürekli olarak baskı altında tutulan çocuk, kendini göstermekten caymıştır. Kişisel duygu ve düşüncelerini belirtmek için hiçbir çaba göstermez. Başkalarının isteklerine uymakla yetinir ve onlarla birlikte mutlu olur. Böylesine silik yetiştirilmiş bir çocuk, başkaları tarafından kesinlikle açıklanıp anlatılmadıkça bir görevi yerine getirme yeteneğinden de yoksundur. Başkalarına tabidir. Böylesine uysal olarak yetiştirilen çocuk, ilerde atılım, girişim ve hayal gücünden yoksun; pasif, silik bir kimse olmaya mahkumdur.
Bu arada normal eğitim sistemi içinde her zaman itaat eden çocuklara genel olarak öğretmenlerce büyük değer verilir. Ve bu çocuklar, arkadaşlarına örnek olarak gösterilir. Genellikle çok terbiyeli, çok nazik olarak nitelendirilen bu çocuklardan yetişkinler çok hoşlanır ve kendilerinden, «Küçük bir beyefendi» ya da «Küçük bir hanımefendi» olarak söz edilir. Her ne kadar bu davranış şekli büyüklerce onaylanır ve desteklenirse de, çocuğun çocukluğunu anlamasına fırsat kalmadan, tadına varamadan bu değerli yılların kaybolup gitmesine yol açar. Ayrıca, bu tür çocuklar, arkadaşları için alay konusudur ve bazen de oyunlara alınmazlar. Bu koşullar altında da yegane mutluluk kaynakları, yetişkinlerin beğenisine bağlı olduğundan, kısa süre içinde bireyselliklerini yitirir, kişisel hiçbir davranışta bulunamaz duruma gelirler. Bu pasiflik ve eziklik, bütün yetişkinliklerinde de sürüp gider için ne yapacaklarını şaşırdıkları, hiçbir şey yapmasına, hiçbir iş görmesine fırsat vermeden her şeyi önüne hazır getirdikleri bir ortam içinde büyür. Bu çocuğun öğrendiği tek şey,, her şeyinin başkaları tarafından yapılmasını beklemektir. Bu tutum, çocuğun kendi kendisiyle uzlaşmasına, kendi işlerini kendi başına yapmaktan doğacak mutlulukları fark etmesine engel olacaktır. Ona kendi başının çaresine bakabilmenin bir mutluluk kaynağı olduğunu öğrenme şansı tanınmamaktadır. Bu çocuk, yetişkinliğinde, çevresinden çok şey isteyen bir kimse olacak ve her şeyin, onun ancak çok küçük bir çaba sarf etmesi sonucunda gerçekleşmesini bekleyecektir.
Çocuğun Duygusal Sorunları
Yazan: Dr.Lee Salk