Kalp Gözü

Hayat masaldan ibaret Bir masal gibidir hayat çoğu zaman. Zamanın nasıl geçtiğini anlamadığımız bir masal. Kimine göre mutluluk dolu, kimine göre ise acı... Masallarda düşündüğümüz nasıl ve niçinler, bize hayatta düşünme fırsatı vermez. Anlıktır her şey. Düşünmeye zamanımız yoktur. Sonu belirsizdir.  Belirsizlikler, bilinmezlikler cezbeder bizi. Merak doğamızda var çünkü. Ve...

Umut Birisi sevgili mi dedi?  Gene kulaklarım yanlış duymaya başladı. Yağmur toprağa sesleniyormuş bana ne oluyorsa sanki. Herkesin bir sevgilisi var şu hayatta. Yağmurun toprak, ağaçların su, bulutların rüzgar, gökyüzünün güneş...  Peki peki ya benim sevgili nerede?  Yazan: enpratikkadin

Çoğu zaman geçmiş geçmişte kalmış deriz. Ama çoğu zamanda o geçmişin acısını yaşarız. Asıl olan ne yapacağımız değil ne yaptığımızdır. Çünkü yaptığımız (yaşadığımız) her şey sonramızı etkiler. Düşünmek önemlidir, düşündürebilmek ise daha önemli. Bir şeylere iç çekip keşke dememek ve ah çekmemek için her yapacağımız eylem öncesi bin defa düşünüp bir defa yapmak gerekir....

Kalbin sesi doğuştan kulaklardadır. Onda öyle bir ritm vardır ki, insanın içine dinginlik verir. Kalp ufak ama bir o kadar da büyük bir şeydir. Tuttu mu bırakmaz, tutana kadar da bıkmaz. Kalp Gözü Seni  şuan tek göz olarak görüyorum. Ne demek diyenler var , duyuyorum. Kalp gözü demek. Sevmek demek. Kalpten sevmek demek…...

10 Şubat ….. 365 günün en güzeli, en yakışıklısı….. İçimde güller açtı Karşıma sevda çıktı Beni benden aldı Ömrüme ömür kattı Beyazlar içinde en güzel günü yaşattı….. Gözler  yolda umutla bekler.  Ancak ne gelen vardııııır ne de giden. Tam vazgeçecektir  ki umutsuzluğun umudu seslenir ….BEKLE.... İnsan bazen her şeyin masallardaki gibi olmasını umut ediyor. Gözlerini kapatıp...

Yalnızlığımın içinde ben Konuşmama zamanıydı artık. Susmak gerekiyordu. Kırılan kalbin içi acıyor ama diyemiyordu. Anlayanı yoktu. Farklıydı bakışlar, farklıydı bekleyişler. O aslında çok bir şey istemiyordu. Sadece duyulmak istiyor, duyulduğunun belli olmasını bekliyordu. Konuşuyordu yalnızlığının verdiği suskunlukla sürekli. Bazen kendisi bile kızıyordu kendine, sus artık...