Olmaz İse Olmazlardan

Sabır ve Zaman Bazen öyle anlar olur ki, geriye dönüp bakınca keşkeler dizilir insanın karşısına. Ne onları değiştirmek mümkündür, ne de onlardan kurtulmak. Kimisi can acıtır, kimisi pişmanlık uyandırır, kimisi de iyi ki dedirtir. Ve bazen o keşkeler de öyle insanlar yer almıştır ki, onlara söylenecek tek şey... Kimine Ömrünü Verirsin Kimine ise Sadece Zaman Biçersin......

Yalnızlığımın içinde ben Konuşmama zamanıydı artık. Susmak gerekiyordu. Kırılan kalbin içi acıyor ama diyemiyordu. Anlayanı yoktu. Farklıydı bakışlar, farklıydı bekleyişler. O aslında çok bir şey istemiyordu. Sadece duyulmak istiyor, duyulduğunun belli olmasını bekliyordu. Konuşuyordu yalnızlığının verdiği suskunlukla sürekli. Bazen kendisi bile kızıyordu kendine, sus artık...

Bir fincan çayımı aldım ve oturdum her zamanki köşeme. Yapılacak olan çok şey vardı. Ama yok buruktum işte. Ne yapabilirim ki?  Sevdanın Dansı Düşmüştü akla bir kere Geleni geri göndermek ne çare Mıh gibi kazınmıştı içlere Dur yüreğim dur diyorum Sen çarptıkça ben üzülüyorum Bozma bu güzel günün ahengini Giden elbet gelir diyorum Yazan: enpratikkadin

Bitmeyen Yolların Sevdası Gidiyorsun gene gözlerimde yaşlar bırakıp Yüreğimi tekrar tekrar dağlayıp Döneceğim bu son diyerek Gidiyorsun gene beni bırakıp Yürek yangını çaresiz beklemekte Her sonun ardı elbet geri gelmekte Söz geçmiyor seven yüreğe Kızaran gözler yaşlar içinde Özlemle bakıyor geleceğin güne Yolların buzu çözülür, yüreğin yangını karşısında Seven döner elbet,...

Sorgusuz yaşamak hayatta Hayatın anlamını sorgular bazen insan. Neden ve niçin der genelde. Bir cevap beklercesine ya da bir mucize umarcasına sorgular. Canı acımıştır o an belli ki. Çıkar bir yol arar. Gözlerinden kiminin yaşlar düşerken, kimisi o yaşlarını içine atar. Akan yaşlara rağmen, yine de bulamaz bir cevap. Nafiledir sorgular. Hem bu ilk defa değildir ki. Kim bilir...

Özde İnsan Hayatın içinde, benim diyerek yaşıyor  Kendini görmüyor, bencilce bekliyor Kapısını çalan kısmet sandığı misafire Düşünmeden, gönül kapısını bile açıyor insan Sevgi, özveri, güven duygusundan uzak Düşünce pınarından bir yudum almaktan ırak Kendine düşkün, ben merkezli  Aklınca, mutlu olduğunu sanıyor insan Akıllı olmak, bakmak, baktığını anlamak Çok söz söylemeden...